mammoplastiek

Vormcorrectie, borstvergroting is een van de meest populaire procedures voor plastische chirurgie. Met behulp van mammoplastiek kunt u aangeboren of verworven borstafwijkingen corrigeren, het volume, de elasticiteit na de bevalling en borstvoeding herstellen. Een correct uitgevoerde operatie helpt een vrouw aantrekkelijker en zelfverzekerder te worden.

Indicaties voor chirurgie

• Afdaling en verminderde elasticiteit van de borstklieren (mastoptose).
• Verhoogd borstvolume met behoud van tonus en positie (macropathie).
• Vermindering van de borstklieren na borstvoeding.
• Kleine borstomvang (micromastia).
• Vergroot borstvolume bij mannen (gynaecomastie).

Soorten mammoplastiek

1. Augmentatie mammoplastiek(endoprothesen) - borstvergroting, correctie van de vorm met implantaten. Het wordt gebruikt na de bevalling, borstvoeding, met aangeboren asymmetrie.
2. Vermindering mammoplastiek- Het verkleinen van de buste bij mastoptose of macropathie.
3. Mastopexy- borstlift. Het is geïndiceerd voor mastoptose, als het volume van de borst voldoet aan de vereisten voor de operatie.

Endoprothesen van de borstklieren

De operatie omvat de installatie van siliconenprothesen (implantaten) in de borstklieren. De keuze van de incisieplaats is consistent met de vrouw. Het implantaat wordt onder de borstspier geplaatst, en als het volume van de borst het toelaat, tussen de spier en de borstklier. De incisie wordt gehecht, drainage is niet nodig. De tepel en tepelhof zijn vergroot na de operatie.

Borstimplantaten

Endoprothesen van siliconen of polyurethaan corrigeren het volume, de vorm van de buste en geven een gevoel van natuurlijke lichaamsweefsels.

De levensduur van de implantaten is meer dan 15 jaar, waarna vervanging wordt aanbevolen.

Producten verschillen op een aantal indicatoren:

1. Vulstoffen: cohesieve gels of zoutoplossing (natriumchloride). De samenstelling van de gels is elastischer, homogener, lichtgewicht, maar gevaarlijk voor het lichaam bij lekken. Zoutoplossing is veiliger, zachter, goedkoper. Negatieve eigenschappen - gorgelt bij beweging, vatbaar voor lekkage.
2. Structuur: ruw (gestructureerd) of glad. Getextureerde implantaten zijn stabieler, maar huidplooien kunnen ontstaan door wrijving van lichaamsweefsels tegen hun oppervlak. Het nadeel van een glad kunstgebit is de kans op verplaatsing.
3. Vorm: anatomisch of rond. De eerste hebben een natuurlijker uiterlijk, terwijl de laatste de symmetrie en vorm van de borst behouden, zelfs wanneer deze wordt verplaatst.

Vermindering mammoplastiek

Bij dit soort operaties worden vetweefsel en borstweefsel gedeeltelijk verwijderd, hun grootte verandert en een nieuwe vorm wordt gegeven.

Excisie van overtollig weefsel vermindert de kans op kanker.

Mogelijkheden voor reductie mammoplastiek:

1. Liposuctie. De methode wordt als conservatief beschouwd en laat geen naden achter. Ontworpen voor kleine borstverkleining met milde mate van mastoptose.
2. Korte (verticale) naad. Een populaire methode waarbij de borsten hun natuurlijke vorm behouden en de tepels gevoelig zijn. De operatie kost weinig tijd en het aantal complicaties is laag.
3. T-vormige (anker) snede. De klassieke methode, die wordt gebruikt om grote hoeveelheden weefsel te verwijderen. De nadelen zijn de duur van het herstel, een groot litteken.
4. Amputatie met tepeltransfer. Het wordt gebruikt voor zeer grote borsten. De methode gaat gepaard met een hoog risico op verwonding van de borstklieren, verlies van tepelgevoeligheid en het onvermogen om borstvoeding te geven.

Mastopexy

Borstlifting zonder implantaten is op verschillende manieren mogelijk:

1. Verticaal wordt gebruikt voor mastoptose van 1-2 graden, de naden zijn bijna onzichtbaar, het cosmetische effect is langdurig. De methode is niet effectief voor het verlagen van de borst van 3-4 graden.
2. Ankermastopexy geeft goede resultaten voor ptosis van elke complexiteit. De nadelen zijn onder meer een langere herstelperiode, merkbare steken, een verhoogd risico op letsel aan borstweefsel.
3. Periareolaire mastopexie is het verwijderen van een klein stukje huid rond de tepelhof. Het is geïndiceerd voor pseudoptosis, voor andere vormen van verzakking van de buste is het niet effectief.

Operatie stadia:

Voor een uitstekend resultaat van plastische chirurgie is hoogwaardige medische zorg in alle 3 de stadia belangrijk. De voorbereidingsperiode duurt 1-2 weken. De eigenlijke chirurgische ingreep duurt 1 tot 4 uur.

Volledig herstel vindt plaats binnen 1, 5 maand.

Voorbereiding op mammoplastiek

De operatie wordt niet eerder dan een jaar na het einde van de lactatie uitgevoerd. 2 weken voor de operatie is het verboden om hormonale anticonceptiva, aspirine en preparaten die salicylaten bevatten, in te nemen.

Je moet stoppen met het drinken van alcohol, roken.

Ter voorbereiding wordt er noodzakelijkerwijs onderzoek gedaan:

• algemene en biochemische bloedonderzoeken;
• elektrocardiogram;
• bloedonderzoek voor anticoagulantia (coagulogram);
• Echografie van de borstklieren;
• algemene urineanalyse
• testen op hepatitis en HIV-virussen.

Het verloop van de chirurgische ingreep

Borstplastiek wordt gedaan onder algemene anesthesie. Een speciaal type is expanderdermotensie. Het wordt gebruikt om het volume van de borst te vergroten bij gebrek aan eigen weefsel en grote implantaten. De procedure wordt in 2 fasen uitgevoerd. Eerst wordt een expander geïnstalleerd om het borstweefsel gedurende 1, 5-2 maanden geleidelijk uit te rekken.

Wanneer de gewenste maat is bereikt, wordt er een endoprothese in de borst geplaatst.

Operatie incisie methoden:

1. Door de plooi onder de borst (submammaire toegang). Veilige methode voor augmentatie mammoplastiek. Een litteken van een incisie van 4-5 cm verdwijnt na verloop van tijd onder een iets verlaagde borst. Toegang is moeilijk met micromastia bij dunne meisjes.
2. Een incisie rond of langs de inferieure boog van de tepelhof (periareolaire benadering). Voordeel - chirurgische littekens zijn bijna onzichtbaar. Voor patiënten die borstvoeding willen geven, wordt deze methode niet aanbevolen vanwege het hoge risico op borstletsel.
3. Endoscopische augmentatie via de axillaire benadering. Hightech apparatuur helpt het implantaat te installeren zonder bloedvaten en zenuwvezels te beschadigen. Er wordt een incisie van 3-4 cm gemaakt in de okselzone en vervolgens wordt het litteken op natuurlijke wijze gemaskeerd. Er is een beperking op het volume van het implantaat - tot 400 ml.
4. Endoscopische toegang via de navel. Deze methode wordt weinig gebruikt vanwege de afgelegen ligging van het ingangspunt van de operatieplaats, problemen met de vorming van een "pocket" voor de prothese.

Revalidatie na mammoplastiek

Als de operatie zonder complicaties plaatsvond, brengt de patiënt maximaal 3 dagen door in het ziekenhuis. Na ontslag is het noodzakelijk om verbanden bij te wonen. Matige pijn in het interventiegebied die optreedt in de eerste dagen wordt als natuurlijk beschouwd. Gevoelens van strakheid van de huid zijn mogelijk als gevolg van postoperatief oedeem, dat na ongeveer 5-7 dagen verdwijnt.

Na 4-6 weken zakt de borst iets in, ziet er natuurlijker uit en vormen zich capsules rond de implantaten.

Succesvolle herstelregels:

• Belast de schoudergordel niet, til geen gewichten op.
• Bezoek geen fitnessclubs, zwembaden, sauna's, baden.
• Slaap op je rug.
• Steek je handen niet omhoog.
• Draag na een borstvergroting compressiekleding.

Mogelijke complicaties

• Kapsel contractuur. Het lichaam vormt een omhulsel rond de endoprothese, wat kan leiden tot verplaatsing, schending van de symmetrie van de borstklieren en hun verharding.
• Infectie. Infectie treedt op tijdens de operatie als gevolg van overtreding van de regels voor asepsis of na niet-naleving van antiseptische zorgnormen. De periode van bijzonder risico is 1 week na de operatie.
• Keloïde, hypertrofische littekens. Ze verschijnen als het lichaam vatbaar is voor hun vorming. De formaties zien eruit als dichte richels die boven het huidoppervlak uitsteken en het uiterlijk van de borst bederven.
• Ophoping van bloed, sereus vocht (hematoom, seroma) en, als gevolg, donker worden van de huidskleur. Het treedt op wanneer bloedvaten, lymfevaten worden beschadigd tijdens een operatie of tijdens de herstelperiode. Complicatie treedt op als gevolg van lage bloedstolling, scherpe stijgingen van de bloeddruk, endoprothese van de verkeerde maat.
• Vermindering of verlies van gevoeligheid van de tepels, tepelhof. Komt vaak voor wanneer grote borsten worden verkleind met mammoplastiek als gevolg van zenuwbeschadiging.
• Implantaat breuk. Het komt door de dunne schaal, die vaak wordt aangetroffen in goedkope prothesen. Zoutvuller wordt gemakkelijk door het lichaam opgenomen zonder schade aan te richten. Schade aan een endoprothese met een cohesieve gel is niet altijd merkbaar, maar het is gevaarlijk als siliconen in lichaamsweefsels terechtkomen.

Borstvoeding na een operatie

De veiligste operatie is via een incisie in de oksel (transaxillair) of onder de borst (submammary).

Ongeveer een jaar na de operatie is borstvoeding toegestaan.

Lactatieproblemen kunnen optreden in de volgende gevallen:

• De endoprothese wordt zo geplaatst dat deze de borstklieren samendrukt, waardoor de hoeveelheid melk die ze produceren wordt verminderd.
• Een snee langs de tepelhof heeft meer kans om de zenuwuiteinden rond de tepel te beschadigen.
• Vermindering van plastic, geassocieerd met een vermindering van de borstomvang, verstoort de melkkanalen, blokkeert hun functies.

In welke gevallen is plastische chirurgie van de borst gecontra-indiceerd?

• Hart- en vaatziekten, spataderen (tromboflebitis, trombose).
• Ernstige vormen van mastopathie.
• Oncologie.
• Bloedstollingsstoornissen, diabetes mellitus.
• Infectieziekten (ARVI, griep).
• Neurologische, mentale stoornissen.
• Zwangerschap, borstvoeding.
• Leeftijd onder de 18.

Voor- en nadelen van mammoplastiek

Voordelen van plastische borstcorrectie:

• Toepassing van moderne interventies.
• Correctie van aangeboren en verworven afwijkingen van de borstklieren.
• Langdurig en uitgesproken esthetisch effect.
• Korte termijn van de operatie.
• De mogelijkheid om de vorm, het materiaal van endoprothesen naar believen te kiezen.
• Behoud van het lactaatvermogen.

Mogelijke nadelen zijn:

• Huidvlekken van incisies - hechtingen, littekens (tenzij speciale absorbeerbare materialen werden gebruikt).
• Dreiging van complicaties (infectie, misvorming van de borst, bloeding).
• De noodzaak om endoprothesen om de 10-15 jaar te vervangen.
• De hoge kosten van mammoplastiek.
• De noodzaak van algemene anesthesie.
• Pijnlijke sensaties in de eerste postoperatieve dagen.
• De noodzaak om constant compressieondergoed te dragen.
• Een lange revalidatieperiode (van enkele maanden tot een jaar) met weigering van sport, lichamelijke activiteit, zwangerschap, borstvoeding.